Öğüt

Hayatında bir avuç insan varsa, ya da hayatın zaten onlarsa, dünyama hoş geldin.

Onlardan birinin senin yanından gitmesi demek, bir yanının gitmesi demekse mesela..

Bir şey söylediklerinde daha bir önemi varsa kelimelerin..

Her anı'nı, her an'ını onlarla paylaşıyorsan..

Kaybetmekten korkuyorsan onları..

Sadece görmen bile yetiyorsa gülümsemene..

Bir yere gittiğinde, bir şey yerken mesela, "yanımda olsaydı" diyorsan..

Bil ki yalnız değilsin..

Ancak bir gün bir şey olabilir, bir yanın gidebilir, anılarını almaz yanına, sende bırakır ki en acısı budur. Verilmiş sözler kalır geriye, belki bir iki küçük şey.

Bu durumda sana bir önerim olabilir ancak: Bağlanma. Kaptırma kendini çok. Beklentin olmasın. Kendine notlar yaz kısaca. Tekrar tekrar oku bunları. Herkes gidebilir ve herkes gider. Beraber gülerken dön yanına ve bak, gittiğini düşün. Olmasın o orada, sadece bir saniyeliğine belki. Biliyorum, en kötüsüne alıştırmaya çalışsan da kendini, üzüleceksin. Haksızlık etme boşuna, yok şöyleydi yok böyleydi de deme unutmak için, ne anlamı kalır ki o zaman paylaşılanların? Sahte olma, üzül gerekirse, özel anları hatırla, bir ton yazı yaz arkasından, eski anıların canlansın gözünde, değer verdiğin için pişman olma. Kalanlar sen sen olduğun için kalsın istiyorsan, gidenlerin arkasından da kendin olmayı bil.

Bir şekilde at içinden. Ya içinde onlarla yaşamayı öğreneceksin çünkü, ya da onlar diye bir şey olmayacak içinde. İlki daha zor. Ve işin en kötü yanı, bu dönemde yalnızsın. Kimseye anlatamazsın. Kendin bile zor kabul etmişken. Hem ne diyeceksin ki, nasıl anlatacaksın yani gideni.  'Çok''lu cümleler kurmaktan vazgeçmen gerek önce. Gideni anlatmak zor. Sendeki yerini anlatmak zor. Sormamışsın ki kendine. O işte. Bir sıfat gerekmez, bir sıfat yetmez bazen.

En kolay gün dündür hayatındaki, bunu bilerek yaşa. Anılarını unutma, asla. Ne kadar kötü olursa, ne kadar üzücü olursa olsun. Sen onlardan ders alıyorsan, bazen onlarla mutlu oluyorsan. 'Hatırlıyor musun hani' diye cümleler kurduklarında evet diyorsan sürekli, unutmuyorsan aslında.

Demiş miydim, dünyama hoş geldin.