Belki hayatının yaşama amacıydı, anlık ritimler..
"O an... O an seni kalbimde hissettim, belki de hep oradaydın da ben yeni farkettim"
Gölgelerden sıkılmış mıydı? Onlarsız eksik miydi bir şeyler sanki? Seyirci gibi..
Belki ölümünü alkışlayacak bir seyirci, belki de sadece dinlemesi gereken biri..
"Partie de moi"
Gözlerindeki gökkuşağını kaldıran, güneşini kapatan, belki de onu yavaşlatan kişi bu ritimde..
İçindeki duygular zaten yeterince karanlık değil miydi, bu kahrolası yere nasıl gelmişti ki?
"Vous êtes dans le vide"
Yıldızları tutamadığın,
Gölgeleri tanıyamadığın,
Kendini bulamadığın..
Belki de en önemlisi,
Ritmi duyamadığın..
"Ne Me Quitte Pas"
Asla..
Beni bırakma..
Korkarım ben gölgelerin arasında..
Özellikle de tek başıma..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder