Yağmur Damlası

Yanağımdaki damlayı fark ettim.
Ağlamıştım da gözlerimin mi haberi yoktu?
Bunu düşünürken bir kez daha ıslandı yanağım. Bir kez daha, bir kez daha.
Yukarıya doğru baktım gözlerini kısarak.
Görmüyordum hiç bir şey aslında, görmek için baktığımdan emin değildim.
Yağmur yağıyordu.
"Sen" yağıyordun.

Birileri ağlıyor diye düşündüm.
Öyle ya, her yağmur duygu taşırdı aslında.
Gözyaşları su damlalarından ibaret değildi, bunu sonradan öğrenmiştim.
Gülerken ağlayınca öğrenmiştim.
Her yağmur tanesi birinin gözyaşıydı belki de.

İnsanlara baktım, çoğu koşuyordu.
Saçakların altına sığınmıştı bazıları, bir insan neden kaçar ki yağmurdan?
Ne zararı olabilir ki yağmurun?
Biraz hüzünlü de olsa, ıslanmak güzeldir anılarla.
Şarkı söylersin içinden. Ya da bağıra çağıra, farketmez.
Yağmur aldırmaz, korkma.
Unutmak istediklerini açığa çıkarır ve izin verirsin yağmurun onları götürmesine.
Belki bir başkasına.

Yağmura sarılmak istedim.
Sana sarılmak istedim.

Seni gördüm karanlıkta.
Belki de sadece görmek istedim.

Yağmur yağmış gözlerine.
Gözlerine yağmak istedim.

Yağmur olmak istedim seninle.
Beraber yağmak istedim.

Yağmur olur musun benimle?

Ben beklerim.